Eigenlijk ben ik best een toffe gast.
Ik woon in het centrum van het land.
Ik ben gek op motorrijden, zeker op mijn R1200RT.
Maar ik hou ook van kunst.
Vooral van muziek dan.
Ik bewonder vooral de legendarische én hedendaagse vrouwelijke jazzmuzikanten. Zo ben ik een grote fan van Diana Krall, Julie Londen, Madeleine Peyroux, Sarah Vaughan, ..... ik weet het, ik ben een varken. Ik kan daar ook niet aan doen. Ik hoor nu eenmaal graag vrouwen zingen. Ze betoveren mijn onderbuik met hun keelgeluiden. Al dan niet op cd of vinyl. Maar ik discuteer ook wel eens graag met mijn motorrijder vrienden. Meestal ontmoeten we mekaar op een of ander treffen. Of in een of ander typerend bikerscafe. Waar een heel anders soort muziek pogingen onderneemt om je trommelvliezen blijvende schade toe te brengen. En ik ga u verbazen. Meestal gaan onze gesprekken over de filosofische en sociologische achtergronden van de vrouwelijke psyche en hoe deze zich in hun gedrag vertaalt. Ja, motorrijders hebben ook hersenen. En kicken wel eens op vrouwen ook. En op hun gedrag, Hier en daar een uitzondering niet te na gesproken. Gaston houd van rondborstige dames, terwijl het Bert niet kan schelen waar hun boezem zit, zolang ze maar naaldhakken dragen. En Eddy houd dan weer van het Aziatische type, omdat hij hun filosofische Zen filosofie best spannend vind.
Persoonlijk vind ik het uitwendige van een vrouw nu niet zo echt iets opwindend. Ik ben geneigd meer interesse te vertonen voor het innerlijke van een vrouw. Gewoon, omdat dat uiterlijk met de jaren eenvoudigweg verwelk, al doet het dat ook nadat ik met een welgemikte uppercut haar onderkaak gebroken heb, ik zeg zomaar wat.
Nu ben ik wat vrouwen betreft zeker geen expert. Verre van dat. Buiten de gebruikelijke prostituees die een man bezoekt bij zijn opgroeien en bij perioden van eenzaamheid, heb ik welgeteld met drie vrouwen het bed en mijn geslacht gedeeld. En bij geen enkele heeft dat erg lang geduurd. Gewoon omdat ze seks met mij allemaal erg snel beu werden. En dat ze zich daar allen in vergist hebben, hoef ik niet duidelijk te maken. Maar een en ander maakt dat ik nu dus best al lange tijde seksloos door mijn leven kruip. Of rijd. Want als het effen kan, dan bike ik natuurlijk. En kom ik wel eens in een bikercafe terecht . Waar we dan over vrouwen praten. Hoe schoon ze wel zijn. Wat het mooiste stukje vrouw op madam dit of madam dat is. Zo vergeleken we onlangs nog de ranke benen van Roos Van Akker met de rondborstige Erika Van Thielen. Nou, deze laatste mocht gerust eens bij de Marc binnenkomen, alleen maar gekleed in een paar hoge pumps, kousen met jarretellen en een halflange regenmantel. Liefst met een hoge hoed op der hoofdje.
En Pascal, ja die droomt nog steeds van Catherine Deneuve. Ja, je mag hem dat niet kwalijk nemen. Hij is niet meer van de jongsten onder ons, en opgevoed in een Franstalig nest. En Franse films zijn helemaal zijn dada. Nu, ik kan dat begrijpen hoor. Catherine Deneuve is immers zoals goede wijn. Ze word beter met het ouder worden. En ze zou al Pascals dromen wel kunnen betalen. Want zo erg extravagant zijn die niet. Voor zover ik begrepen heb toch. En zo slecht is die Franse actrice nu eigenlijk ook niet voorzien hé . Ik denk dat ik daar ook wel pap zou van lusten. Maar elke dag op zen Frans ? Nou. Dat weet ik nu eigenlijk effen niet. Ik zie zo voor mij hoe Pascals lul in der keel schuift. Waanzin gewoon. Maar wél erotische waanzin. Of niet ? Ik vrees dat die Catherine echter al zo oud is, dat ze pijpen moet met een vals gebit. Nu vind ik dat op zich niet eens zo erg. Dat zal wel best schuiven. En zeveren. En kwijlen zijn. Best een geil gezicht zou ik denken. Nu ja. Toch ze haar loezenhouder los maakt zeker. Want ik betwijfel dat haar choupappen recht naar voor zullen wijzen. Meer nog, eerder recht naar beneden, zeg ik tegen Pascal. Een D-Cup met een losse binnenband. Een losse binnenband met rimpels. Maar dat weet ik natuurlijk niet. Pascal wel. Zegt ie. En Catherine Deneuve is de mooiste vrouw ter wereld. Zegt hij. Alles in orde aan haar, en alles op zijn plaats, beweert hij. Een oma om op te geilen.
Nou. Als je zolang seks ontbeerd hebt als ik, dan geil je op alles. Denk ik. Ook op een Catherine Deneuve met hangtieten die haast de grond raken, en zonder valse tanden in der muil je stijve lul afzuigen kan. En met de zuigkracht van een legendarisch Dyson. Maar toch. Zelfs ik geil op Catherine Deneuve.
Al zeg ik dat niet tegen Pascal.
Want dan krijg ik die uppercut misschien wel.
En ik vermoed, dat ik dàt helemaal niet leuk zou vinden.
Dus ik hou die fantasie maar voor mij.
Want ik blijf immers nen toffen tist.
dinsdag 6 maart 2012
Abonneren op:
Posts (Atom)